روشهای خشک کردن چوب جهت استفاده در صنعت دکوراسیون – یک

روشهای خشک کردن چوب جهت استفاده در صنعت دکوراسیون – یک

چوب خشک کنی طبیعی

یکی از پر مصرفترین ملزومات صنعت دکوراسیون, انواع چوب های طبیعی می باشند. چوب از زمان برش در جنگل تا استفاده در کارخانه و کارگاههای تولیدی مبلمان, در و پنجره و غیره مراحل مختلف و متعددی را طی میکند. این یادداشت صرفا بر ” چوب خشک کنی طبیعی ” متمرکز است.

سایت ” دکوراسیون بهفرم ” در آینده خواهیم کوشید علاوه بر ” چوب خشک کنی مصنوعی ” , در یادداشتهائی دیگر به سایر مراحل تهیه و تامین تا مصرف چوب نیز بپردازیم.

اگرچه میزان دما و رطوبت در نواحی مختلف کشور و فصول گوناگون سال متفاوت است, اما برای استفاده چوب در صنعت لازم است میزان رطوبت چوب تا حد معینی تقلیل یابد. چوب هم مثل هر موجود زنده, دارای فعل و انفعالاتی است که میتواند باعث مشکلاتی در کار تولید, رنگ و مصرف مصنوعات چوبی گردد. درباره مشکلات ناشی از کار با ” چوب خیس ” یادداشت مفصل جداگانه ای لازم است.

این فعل و انفعالات از جمله نیازمند آب و رطوبت است که تا مدتها بعد از قطع درخت در چوب باقی می ماند. این آب هم بین سلولها و نیز درون آوندهای چوبی ذخیره است. این آوندها در واقع رگهائی هستند که آب و املاح را از خاک, به بخشهای مختلف درخت می رسانند.

چوب ها را عموما به دو روش ” طبیعی ” و ” مصنوعی ” خشک میکنند. خشک شدن هر چوب از جمله بستگی به ضخامت و نوع آن دارد. از مزایای خشک کردن چوب به روش مصنوعی آنست که نتیجه کار, فاقد پوسیدگی و حشره زدگی است. از دیگر مزایا این روش, صرفه جوئی در زمان و هزینه هاست که در شرایط بازار رقابتی امروز بسیار حائز اهمیت می باشد.

خشک کردن چوب به انواع روشهای طبیعی, فاقد هزینه هائی است که روشهای مصنوعی چوب خشک کنی بهمراه دارد. تنها هزینه چوب خشک کنی طبیعی, سرمایه باصطلاح خوابیده بهای چوبی است که معطل خشک شدن و خارج از گردش سرمایه است.

در برخی رشته های دکوراسیون داخلی ساختمان ( مثل صنایع تولید میز و صندلی ) میتوان چوب را به ابعاد مشخص و متمایز به کارخانه های چوب بری سفارش داد. این برش ها شامل ابعاد گوناگون و بر اساس  اندازه های مشخص پایه ها, قیدها, سرتاج و غیره می باشند. در اینگونه صنایع, استفاده از چوب خشک کنی به روش طبیعی میتواند اقتصادی تر از روش مصنوعی باشد.

استحصال چوب از درخت بشکل های گوناگون است. بعد انتقال چوب از جنگل به کارخانه های چوب بری, آنها را به شکل های مختلف برش داده و سپس روانه کارخانه ها یا کارگاههای تولیدی می نمایند.

برای خشک کردن چوب به روش طبیعی باید فضای مناسبی را انتخاب نمود که دارای سایه و نیز جریان مناسب هوا باشد. در گذشته برخی چوبها ( مثل ” گرده بینه ” و ” الوار ” ) را بصورت ایستاده خشک می کردند. اما برای چیدمان دیگر انواع چوب نیاز به فضای مناسب و مسطحی می باشد تا آنها را بشکل افقی بر روی هم بچینیم.

بخشی از چوبهای کارخانه های چوب بری به شکل ” گرده بینه ” و ” الوار ” راهی انبارهای چوب میشوند. برای این کار تنها کافی است پوست روئی درخت را تراشیده, یا چهار طرف آنرا بشکل محدود بتراشند. اما بیشترین شکل مصرف چوب در صنایع گوناگون مرتبط با دکوراسیون, بصورت ” تخته “, ” تراورس” و ” ابعاد ” می باشد.

تخته ها را با ضخامت های گوناگون می برند که بین آنها ضخامت های 6 و 7 بیشترین مصرف را دارد. تراورس ها اگرچه شبیه الوارند, اما اولا از نظر برش صافتر و دارای ابعاد کوچکترند. تراورس ها را معمولا در اندازه های 10 تا 13 سانت تهیه میکنند.

برای خشک کردن چوبهائی که به ابعاد و اندازه های گوناگون برش خورده, از نوع چیدمان موسوم به ” بعلاوه ” استفاده میشود. در این روش چوبهای هم اندازه را یک ردیف در میان, در دو جهت مختلف ( شرقی- غربی و شمالی- جنوبی ) روی هم می چینند. از آنجا که خشک شدن چوبها معمولا یکدست نیست, در موقع استفاده از این روش باید دقت کرد و بجهت ایمنی هر از گاه تعادل ستون چوبها را بصورت مرتب کنترل نمود.

بعنوان مثال چوبهای راش در این روش, به فاصله 2 تا 3 ماه بخوبی خشک و آماده کار میگردند. چوبهائی که در قسمت بالای ستون قرار دارند, زودتر خشک میشوند و بهمین علت بهتر است در این فاصله حداقل یک بار آنها را جابجا کنیم. ما در سایت ” دکوراسیون بهفرم ” , در قسمت دوم این مقاله به روشهای مصنوعی خواهیم پرداخت که برای خشک کردن چوب بکار می روند. در این روزهای دشوار ” کرونا ” , بسیار مراقب جسم و جان خود و عزیزانتان باشید

ویدئو پیوست نحوه چیدمان و حمل تخته به دستگاه چوب خشک کن را بخوبی نشان میدهد :

https://www.instagram.com/p/CBRfz8rgSoD/